Cukrzyca ciężarnych

Cukrzyca ciężarnych rozpoznawana jest w czasie ciąży u dotychczas zdrowych kobiet. Częstość jej występowania oceniana jest na ok. 3% wszystkich ciąż. Najczęściej rozwija się w II trymestrze ciąży, a nasila w III, a jej natężenie jest proporcjonalne do stopnia otyłości. Cukrzyca ciężarnych spowodowana jest zwiększonym wydzielaniem hormonów mających przeciwne do insuliny działanie takich, jak laktogen łożyskowy, estrogeny, progesteron, kortyzol. Ponieważ glukoza przedostaje się przez łożysko do płodu, bardzo istotne jest wczesne rozpoznanie i prawidłowe leczenie cukrzycy. Zwiększenie poziomu glukozy we krwi płodu prowadzi do nasilonej produkcji insuliny przez trzustkę płodu. Z powodu anabolicznego działania insuliny płodowej dochodzi do zwiększenia masy płodu, jego niedojrzałości (szczególnie, jeśli chodzi o płuca) i zwiększenia powikłań położniczych.

Pomimo że cukrzyca jest najczęstszym powikłaniem metabolicznym komplikującym przebieg ciąży, nie zawsze łatwo jest stwierdzić jej typ. Potwierdza to fakt częstszego występowania cukrzycy u ciężarnych wraz z wiekiem. U matek po 35 rż. występuje ona w 6,8% przypadków, a u matek młodych zaś tylko w 1,6%. Jest to spowodowane częstszym występowaniem cukrzycy typu 2 u starszych kobiet. Niekiedy zaburzenia glikemii mogą występować już wcześniej, ale bez manifestacji klinicznej, a ciąża jedynie nasila objawy. Niezależnie od typu cukrzycy zbyt wysokie stężenie glukozy we krwi ma niekorzystne skutki, dlatego u kobiet ciężarnych z czynnikami ryzyka rutynowo wykonuje się doustny test tolerancji glukozy. Stwierdzenie obecności cukru w moczu (cukromocz) nie jest dobrym wskaźnikiem przy diagnozowaniu cukrzycy, gdyż cukier w moczu kobiety ciężarnej może pojawić się skutek zwiększonej filtracji kłębkowej i nie musi oznaczać wystąpienia tej choroby.

Wysoki poziom cukru we krwi matki stwarza większe zagrożenie dla płodu, niż leki podawane w celu leczenia cukrzycy. Oprócz wcześniej wspomnianych wad rozwojowych u płodu i komplikacji okołoporodowych, nowonarodzone dziecko narażone jest na wystąpienie hipoglikemii. Jest to spowodowane ogólnym wysokim wydzielaniem insuliny przez trzustkę płodu w czasie ciąży występujące pod wpływem wysokiego stężenia glukozy we krwi matki. Po porodzie następuje gwałtowny spadek cukru we krwi w związku z brakiem jego dostarczania we krwi pępowinowej, natomiast działanie już wydzielonej insuliny jest dłuższe. Taka sytuacja może spowodować niebezpieczną dla życia hipoglikemię zaraz po porodzie.

O cukrzycy ciężarnych czytaj też na:
www.kalendarzciazy.com/kobieta/cukrzyca-ciazowa.php